Let op: de website is verhuisd naar fritsvanderwaa.nl

Verschenen in OORsprong, jg. 3, nr.1, maart 2002

Koninklijk Conservatorium:
175 jaar traditie, ontdekking, vernieuwing

Een pannenkoek moet je halverwege het bakken omkeren, en de tweede kant valt altijd anders uit dan de eerste. Zo is het ook met de boekuitgave die het Koninklijk Conservatorium te Den Haag ter gelegenheid van zijn 175-jarig bestaan heeft doen verschijnen. Het is een boek met een Januskop: twee voorkanten zonder een achterkant, maar op de rug prijkt toch één titel: Koninklijk Conservatorium: 175 jaar traditie, ontdekking, vernieuwing. Daarmee is de inhoud van het geheel althans goed samengevat.

De tweeslachtige inborst van dit boek, die zelfs tot uiting komt in het gebruik van twee verschillende papiersoorten, is veroorzaakt doordat het Conservatorium in 1977, bij het 150-jarig bestaan, ook al eens zijn eigen geschiedenis in boekvorm heeft belicht. Dat feestgeschrift was geschreven door John Kasander, heette 150 jaar Koninklijk Conservatorium: grepen uit de geschiedenis, en het was – en is – een prima verhaal. De redactie van het huidige boek heeft dan ook besloten Kasanders werk niet over te doen, maar het opnieuw uit te geven, in de beschreven pannenkoekvorm. Het nieuw toegevoegde gedeelte, een collectief werkstuk, beschrijft de afgelopen 25 jaar, aan de hand van 38 interviews met personen die in dat tijdsgewricht een sleutelrol hebben gespeeld – een begrijpelijke keus, die echter ook zijn keerzijde heeft.

Toen wat toen nog de Muziek- en Zangschool heette op 1 januari 1827 zijn deuren opende telde het instituut vier leraren en vijftig leerlingen – aantallen die na een jaar reeds verdubbeld waren. In 1900, het jaar dat de Muziekschool zich voortaan 'conservatorium' mocht noemen, waren het er tussen de 300 en 400. Tegenwoordig verschaft het instituut onderwijs aan ruim 750 studenten.

De bloei van het conservatorium is voor een belangrijk deel te danken aan de vaardige hand en het open oog van de diverse directeuren, die tot op de dag van vandaag afkomstig zijn uit de muziekpraktijk zelf. Dat gold voor de eerste directeur, H.P. Lübeck, die er veertig jaar de scepter voerde, het gold voor mannen als Johan Wagenaar, Hendrik Andriessen, Kees van Baaren en Jan van Vlijmen, en het geldt evenzeer voor de tegenwoordige directeur, de in 1986 aangetreden Frans de Ruiter. Door hun toedoen is het KC uitgegroeid tot 's lands meest vooraanstaande muziekopleiding, die ook internationaal hoog aangeschreven staat, getuige het grote aantal buitenlandse studenten. De afdeling Oude Muziek – waarvan de grondslagen al werden gelegd in 1947 – telt tegenwoordig zelfs bijna geen leerlingen van Nederlandse komaf meer.

In de afgelopen kwart eeuw zijn de ontwikkelingen nog sneller gegaan dan ooit te voren. Het Conservatorium verliet het gehorige en vervallen pand aan de Beestenmarkt en betrok een nieuw gebouw aan de Juliana van Stolberglaan. Het Instituut voor Sonologie nam er zijn intrek, er kwam een afdeling muziekregistratie, er werd samen met het conservatorium van Amsterdam een Opera Academie in het leven geroepen, en de door Van Vlijmen geïnstigeerde componistenprojecten werden met kracht voortgezet. Bovendien fuseerde het conservatorium in 1990 met de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten.

De gebundelde interviews zijn prettig leesbaar en doen zeker recht aan de veelzijdigheid van het KC. Het bezwaar van deze 'meerstemmige' geschiedschrijving is echter een hoge mate van onoverzichtelijkheid, die makkelijk ondervangen had kunnen worden door het opnemen van een lijstje met jaartallen en belangrijke gebeurtenissen. Bij gebrek hieraan is het bijvoorbeeld buitengewoon lastig om terug te vinden in welk jaar De Ruiter Van Vlijmen opvolgde, of wanneer György Kurtág nu precies te gast was in Den Haag.

Ook zal een aantal fotografen bijzonder bedroefd zijn dat de vormgever de beeldkwaliteit van hun werk nagenoeg teniet heeft gedaan door de foto's in hardblauw of zelfs oranjerood te laten afdrukken. Maar afgezien van deze bedenkingen mag dit kloeke boekwerk van beide kanten met waardering bezien worden.

Koninklijk Conservatorium: 175 jaar traditie, ontdekking, vernieuwing, onder redactie van Emile Wennekes. Te verkrijgen via het K.C. Den Haag, € 20,- Informatie: www.koncon.nl


© Frits van der Waa 2008