de Volkskrant van 27 november 1992, Kunst, recensie
De interne dynamiek van Zappa's Mothers
Frank Zappa: Playground Psychotics. Zappa records CD D ZAP 55.
'Dit album verlaat de gewone popmuziek en begeeft zich op het gevaarlijke terrein van de
sociale antropologie', schrijft Frank Zappa in het boekje bij zijn jongste release, Playground
Psychotics.
We zijn dus gewaarschuwd. En inderdaad, veel muziekgenot valt er niet te beleven aan de dubbel-cd
met twintig jaar oude veld-opnamen. Roddel en achterklap in taxi's en hotelkamers, gein en ongein
tijdens soundchecks moeten – samen met een mager beetje live-muziek –
de interne dynamiek van Zappa's toenmalige groep blootleggen. Die band werd sterk gedomineerd door de
twee ex-Turtles Mark Volman en Howard Kaylan en was niet Zappa's beste.
Maar behalve voor winterharde Zappa-gebruikers is de plaat ook interessant voor vereerders van
wijlen John Lennon. Er klinkt een ruim twintig minuten durend uittreksel van de gezamenlijke jam-sessie
waarop Lennons Plastic Ono Band en Zappa's Mothers in juni 1971 het publiek van de Fillmore East
trakteerden. Dit materiaal is, hoewel anders gemixed, evenmin nieuw.
Lennon bracht het destijds uit op Some time in New York City, ook al een plaat die meer
betekende voor de discografen dan voor de muziek.
Link: Alle stukken over FZ op deze site op 1 webpagina
© Frits van der Waa 2006
