de Volkskrant van 08-09-1997, Pagina 11, Kunst, onbekend
Chinese componist Zou wint met 'Eighteen Arhats' Gaudeamusprijs
De Gaudeamusprijs 1997 is gewonnen door de Chinese componist Zou Hang,
met zijn 22 jaar de jongste van de zeventien genomineerden. Zou krijgt
de prijs voor zijn werk Eighteen Arhats, dat woensdag werd uitgevoerd door
het Nieuw Ensemble onder leiding van Micha Hamel. De Gaudeamusprijs wordt elk
jaar toegekend aan een componist van onder de dertig en bestaat uit een
bedrag van 10 duizend gulden, te beschouwen als honorarium voor een nieuw te
componeren werk.
De jury, bestaand uit Robert HP Platz (Duitsland), Rodney Sharman (Canada) en
Maarten Altena (Nederland) prees het talent, de inventiviteit en de durf die
Zou in zijn compositie aan de dag legde. Temidden van een rijkgeschakeerde,
maar kwalitatief wat tegenvallende selectie was Eighteen Arhats een van de
weinige verrassingen. Het stuk is geschreven voor zestien muzikanten en
bestaat uit drie delen, waarin Zou met een opmerkelijke onbevangenheid
elementen uit boeddhistische muziek, de Peking Opera en westerse kunstmuziek
tot een caleidoscopisch, maar overtuigend geheel weet te versmelten. Bij het
Nieuw Ensemble, dat al dikwijls met Chinese componisten heeft samengewerkt,
was het stuk in goede handen. De krachtige vocale bijdrage van dirigent Micha
Hamel, bassend als een boeddhistische monnik, zette letterlijk de toon voor
een voorbeeldige uitvoering.
Drie componisten hebben een eervolle vermelding gekregen, wat inhoudt dat er
in de volgende Gaudeamus Muziekweek opnieuw werk van hen zal worden gespeeld.
Het zijn de Fransman Pierre Jodlowski (26), de Engelsman Joe Cutler (29) en
de Nederlander Eric Verbugt (30). De jury kwam er voor uit dat ze op dit punt
geen overeenstemming kon bereiken. Deze drie componisten hebben dan ook niet
meer gemeen dan dat ze voortreffelijk, maar niet erg oorspronkelijk vakwerk
leveren. Cutlers SAL'S SAX is een typisch product van het Engelse
postminimalisme; Jodlowski, auteur van het met elektroakoestische geluiden
opgetuigde Lignes d'incidences, komt uit de Franse IRCAM-school; en Verbugt
treedt met zijn Bilder (aus dem Novecento) in de voetsporen van de Duitse
expressionisten.
Opvallend is dat geen van de zes genomineerde orkestwerken in de prijzen is
gevallen. De oogst viel op dat gebied inderdaad nogal tegen: de meeste
stukken getuigen weliswaar van uitingsdrang, maar aan de vraag wat er precies
geuit moet worden zijn de makers veelal niet toegekomen. Een aardige
uitzondering was het werk Lichtgebiet van de Zwitserse componist Felix
Profos, die de verleiding heeft weerstaan alle registers open te trekken en
ten minste een verhaal heeft te vertellen heeft, al kost het hem wel moeite
er een punt achter te zetten.
De concourscomposities mochten dan wisselend van gehalte zijn, ze waren
slechts onderdeel van een voortreffelijk uitgevoerd overzicht van eigentijdse
muziek.
© Frits van der Waa 2006
