de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 20 oktober 2006 (pagina 17)
Tegenpolen 'G & G' complementeren elkaar
Goebbels & Goebajdoelina Festival. Met het Python Saxofoonkwartet, Ensemble Caméléon
e.a. 18 oktober, Groninger Museum, Groningen. T/m 22 oktober.
'Alle kunst stelt de weg naar de hemel voor', vindt Sofia Goebajdoelina. 'De wereld begint die
religiositeit kwijt te raken, en dat is een groot verlies. De mensen bewegen zich nog maar in één dimensie, het horizontale. Dat is te weinig.'
Zo metafysisch gericht als Goebajdoelina, de bijna 75-jarige componiste uit Rusland, zo nuchter is haar
twintig jaar jongere Duitse vakgenoot Heiner Goebbels. 'Ik heb geen boodschap, en ik probeer niet mijn
ego in mijn muziek te leggen.' Goebbels en Goebajdoelina zijn bijna tegenpolen. Juist dat vond de
Groningse Stichting Prime een interessant uitgangspunt voor haar jaarlijkse aan hedendaagse toondichters
gewijde project. Tot en met zondag worden er in Groningen concerten met werk van beiden gegeven. Het
Noord Nederlands Orkest heeft een groot aandeel.
Bij de opening, in het Groninger Museum, bleken de werken van 'G & G' elkaar te complementeren, juist
door die grote verschillen. Goebbels heeft zijn wortels in het theater en is niet vies van pop en jazz,
getuige het vijfdelige uittreksel uit zijn werken dat het Python Saxofoon Kwartet ten gehore bracht. Een
paneel met pedalen leverde een ondergrond met knarsende en beukende industriële geluiden, waarop de
saxspelers bijtende akkoorden, opwervelende soli en lieflijke koraalpassages neerzetten. Vergelijkbaar
hecht en beheerst samenspel demonstreerden de twee mannelijke blazers van het ensemble in Goebajdoelina's
Sonate voor twee baritonsaxofoons. Het stuk is een fraai bicinium, waarin sprake is van een
voortdurende dualiteit, nu eens tussen beide spelers, dan weer tussen muzikale karakteristieken.
Goebajdoelina's muziek is consistent, maar soms zo uitgesponnen dat het naar het langdradige neigt.
Het dansduo Club Guy and Roni straalde bij Goebbels' Red Run dezelfde energie uit als de
ingeblikte muziek, waarin loeiende saxen en elektrische gitaren de toon aangeven. Diametraal
daartegenover stond Perception van Goebajdoelina, waarin zeven strijkers fluiten, trommelen,
vocaliseren en ten slotte toch als strijkers klinken. Op de kille bovenverdieping van het museum
leek het stuk nog langer dan de drie kwartier die het duurt.
© Frits van der Waa 2006
