de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 1 juli 2009
Muzikale komedie zorgt voor veel feestvreugde
Die Entführung aus dem Serail, van Mozart, door Zomeropera Alden Biesen o.l.v. Koen Kessels en Franck
Van Laecke. 29 juni, Concertgebouw, Amsterdam.
Als er op een podium een slagroomtaart verschijnt, weet je direct wat daarmee gaat gebeuren. De vraag is
alleen wie hem in wiens gezicht gaat gooien. Tijdens het Robeco Zomerconcert mocht de Koreaanse zangeres
Gaseul Son dat doen bij Piet Vansichen. Het staat niet in de regie-aanwijzingen van Mozarts
Entführung aus dem Serail, maar een beetje slapstick doet het altijd goed bij dit Singspiel.
De voorstelling was de afgelopen weken te zien in het Vlaamse operafestival Alden Biesen, en beleefde
nu een semi-concertante uitvoering in het Amsterdamse Concertgebouw.
In Mozarts blijmoedige muzikale komedie doen twee heren hun best om twee dames uit een oosterse harem
te bevrijden. Daarbij worden ze gedwarsboomd door de boze bewaker Osmin, die in
Vansichen een welhaast ideale vertolker vond. Alden Biesen heeft een stel jonge, beloftevolle zangers bij
elkaar gezocht, al was in het begin de stemkwaliteit van Martine Reyners (Konstanze) allesbehalve constant.
Dat trok gelukkig bij, en de tenoren André Post en Timo Päch, de een smeuïg, de ander wat
scheller, compenseerden veel.
Het vuurwerk kwam van de kittige Son, die als oriëntaalse spring-in-het-veld een tikje incongruent
gecast was voor een meisje met de naam Blonde, maar even lenig door de noten als over de balkons dartelde.
Acteur Eddy Vereyken moest het meer van zijn mooie kazuifel hebben dan van zijn voordracht, wat hem
nauwelijks valt aan te rekenen, want de muziekloze vorst Bassa Selim is in deze context nu eenmaal een hol vat.
Het orkestje, energiek aangevoerd door Koen Kessels, mocht zowaar ook even meezingen, en maakte verder
veel werk van de Turkse blikslagerij waarmee Mozart de mode van 1782 volgde. Dat droeg veel bij aan de
feestvreugde en klonk bij vlagen zelfs reuze modern.
© Frits van der Waa 2009
