Let op: de website is verhuisd naar fritsvanderwaa.nl

de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 14 september 2015

RFO en Van Zweden gloriëren in Tristan en Isolde

Tristan en Isolde. Door: het Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. Jaap van Zweden. Gezien: 12/9, Concertgebouw, Amsterdam

'Wat is de wereld zonder Isolde als Isolde het enige ter wereld is?', zingt Tristan vertwijfeld in het laatste bedrijf van Wagners grote liefdesopera. De wonderlijke bewustzijnsvernauwing die verliefdheid is kan nauwelijks poëtischer en compacter worden verwoord. Was Wagner verder ook maar zo bondig. Tristan und Isolde duurt circa vier uur, en als daar, zoals bij de afgelopen Zaterdagmatinee, twee uitgestrekte pauzes bij komen, hebben we het al snel over een complete dagbesteding.

Bij sommige concertante opera-uitvoeringen willen de zangers wel eens wat extra leven in de brouwerij brengen door geacteerde elementen in te brengen. De toehoorders mochten ditmaal het beeld er helemaal zelf bij verzinnen. Jennifer Wilson (Isolde), Ian Storey (Tristan) en het merendeel van de anderen zongen strak voor zich uit, zonder enig oogcontact. Als excuus mocht gelden dat de oorspronkelijke Tristan, Clifton Forbis, onverhoeds van de dokter zijn keel moest sparen, zodat Storey zijn partij zong zonder gerepeteerd te hebben.

Het zingen van een Tristanpartij is hoe dan ook een titanenprestatie. Het kon niet verhelen dat de Britse tenor, ondanks zijn behaaglijk stemgeluid, een maatje kleiner is dan zijn Amerikaanse tegenspeelster. Wilson wierp zich vocaal en mentaal volledig in haar rol en heeft het vermogen om met behoud van een heldere toon boven het complete orkest uit te komen. In de zijlijn waren er mooie bijdragen van Falk Struckmann (Koning Marke), Jochen Schmeckenbecher (Kurwenal) en de jonge Russische sopraan Marina Prudenskaja (Brangäne), die, als ze iets prudenter omspringt met volume en vibrato, wellicht een mooie toekomst te wachten staat.

Het Radio Filharmonisch Orkest en dirigent Jaap van Zweden glorieerden in vele tinten en een rijk palet aan dynamische nuances, een logische voortzetting van de reeks concertante Wagners die dit team in de afgelopen jaren heeft neergezet.


© Frits van der Waa 2015