Let op: de website is verhuisd naar fritsvanderwaa.nl

Verschenen in de Groene Amsterdammer van 5 maart 1986

Ton de Leeuw

Een grammofoonplaat blijft een surrogaat. Muziek klinkt haast altijd beter in het echt. Maar zolang eigentijdse meesterwerken nog niet zo vaak worden herhaald als de Vijfde van Beethoven, ben ik zeer gelukkig als Donemus een dubbelalbum uitbrengt met Ton de Leeuws trilogie Car nos vignes sont en fleur / And they shall reign forever / Invocations, gekomponeerd in 1981/'83.

Traditie en vernieuwing gaan bij Ton de Leeuw hand in hand. De voor deze cyclus gekozen bijbelteksten hebben niet zozeer een religieuze, als wel een menselijke betekenis. Liefde, apokalyptische visioenen en gevoelens van inkeer, zoals beschreven in het Hooglied, de Openbaringen en de Psalmen, zijn van alle tijden. Het luisteren naar deze muziek is als een wandeling door een bergstreek. Het landschap verandert steeds, maar gaandeweg ga je de plooien van de dalen en de kreukels van de rotsen begrijpen. De Leeuws muziek heeft de vanzelfsprekendheid van een natuurgebeuren. Er is expansie, drama zelfs, maar de komponist heeft niet de bedoeling de luisteraar in te pakken of te overrompelen.

Het kamerkoorwerk Car nos vignes sont en fleur vormt een voorzichtige, introverte inleiding, die zich ontvouwt als een murmelende stroom klankspinsels, subtiel geschakeerd tot in het nauwelijks hoorbare. Pas tegen het einde breekt er een zekere uitbundigheid los. Het Radio Kamerkoor zingt het stuk heel sfeervol, al is de klank wolliger dan destijds bij de stralende uitvoering van het Nederlands Kamerkoor. De passage waarin De Leeuw met een kwarttoon vergrote intervallen (ontleend aan niet-westerse muziek) voorschrijft komt niet erg uit de verf. Het tweede deel, And they shall reign forever, voor mezzosopraan en klein ensemble, is veel extraverter en omineuzer. Jane Manning zingt een prachtige solopartij, maar haar toonvorming doet als het heftiger wordt nogal opgefokt aan, wat deze muziek ternauwernood verdraagt.

Het belangrijkste deel van het drieluik komt aan het eind. Invocations is opgebouwd als een reeks duidelijk onderscheiden sekties, waarin zowel de bezetting als het muzikale materiaal van de eerste twee delen met elkaar worden gekombineerd en uiteindelijk samenkomen in een weelderig patroon van stuwende ritmiek en lyrische melodielijnen.

Ton de Leeuw: Car nos vignes sont en fleur / And they shall reign forever / Invocations. Uitgevoerd door Jane Manning, het Radio Kamerkoor en een ensemble o.l.v. Robin Gritton en David Porcelijn. Composers' Voice 8502. Verkrijgbaar in de betere platenhandel en bij Donemus, Paulus Potterstraat 14, Amsterdam.


© Frits van der Waa 2007