de Volkskrant van 17 oktober 1988, Kunst, reportage
Loevendie begint van ton misschien toch uitgeverij
UTRECHT - Voor het oog van de Nederland 3-kijkers kreeg componist Theo Loevendie vrijdag in het
Utrechtse Muziekcentrum het 3M-stipendium. De prijs van 100.000 gulden wordt jaarlijks toegekend aan
iemand die zich verdiensteljk heeft gemaakt voor het muziekleven.
De 58-jarige Loevendie is de tweede laureaat sinds de prijs werd ingesteld. Henk Guittart, zakelijk
leider van het Schönberg Ensemble, was de eerste.
"Als ik u één ding mag raden, mijnheer Loevendie, ga er geen uitgeverij mee stichten",
zei minister Brinkman, die de prijs uitreikte. De bewindsman doelde daarmee op het geschil tussen
Loevendie en de stichting Donemus, promotie-instituut en uitgeverij van Nederlandse muziek.
Loevendie dankte niet met woorden, maar met een korte improvisatie op de sopraansax. Hij bekende nog
geen duidelijke plannen met het geld te hebben. Een studiereis naar Timboektoe behoort tot de
mogelijkheden, maar ook die eigen muziekuitgeverij heeft hij niet volkomen uit het hoofd gezet.
"Hoewel, een uitgeverij opzetten, dat doe je niet van één ton", relativeerde Loevendie,
en hekelde vervolgens het "wanbeleid" van Donemus, "toch een uniek bedrijf, dat ... " "Om zeep geholpen
is, ja", maakte presentator Ischa Meijer opgewekt af.
Er volgde een keus uit het werk van de componist: van Dance, een flitsend stuk voor vioolsolo
tot het complexe orkestwerk Flexio, met acceptabele eendracht uitgevoerd door Residentie Orkest.
En een voorproefje uit Esmée, Loevendie's tweede opera, waarvoor Jan Blokker het libretto
heeft geschreven. Thea van der Putten zong feeëriek, Hein Meens beurtelings teerhartig en
heldhaftig, en dat klopte allemaal met de toelichting: de illusie van spel en droom tegenover de
grimmige realiteit van een verzetsstrijd. Maar zo'n stukje muziek, slechts zeven minuten lang, zegt op
zichzelf uitgevoerd, nagenoeg niets, niet over zich zelf en niet over het grotere geheel. Er had net zo
goed een stukje uit Naïma, Loevendie's vorige opera, gespeeld kunnen worden. Want daar leek
het erg op.
© Frits van der Waa 2006