de Volkskrant van 26 april 1990, Kunst, recensie
Glazen AGA Zaal in Beurs is
gevoelig voor ongelijk spelen
AMSTERDAM - De nieuwe AGA Zaal in de Beurs van Berlage te Amsterdam heeft een bevredigende akoestiek,
maar is gevoelig voor luid, laag en ongelijk spelen. Dat demonstreerde het Nederlands Kamerorkest
gisteravond aan de hand van Dvoraks Serenade, Keuris' Variations en Mozarts Symfonie
nr. 40.
Minister d' Ancona van WVC verrichtte de officiële opening van de zaal, die in opdracht van het
Nederlands Philharmonisch Orkest is ontworpen door architectenbureau Pieter Zaanen. De zaal is twee
jaar later klaargekomen dan de bedoeling was, als gevolg van een begroting die twee maal zo hoog
uitviel als geraamd was.
De AGA Zaal is zowel architectonisch als technisch bezien leen hoogstandje. Het is weinig meer dan
een glazen doos, 24 meter lang, 12 meter breed en 9 meter hoog, opgetrokken in de voormalige
Graanbeursruimte van Berlages Koopmansbeurs. De wanden en het plafond bestaan geheel uit glasplaten,
die bevestigd zijn aan een raamwerk van stalen buizen en staven. Die constructie laat Berlages
oorspronkelijke architectuur nagenoeg onverlet. De glazen doos was nodig om geluidslekken met de
belendende Wang Zaal te voorkomen.
De "Glasbak" zoals de zaal volgens Han Lammers, voorzitter van het orkestbestuur, nu al in de
volksmond bekend staat, biedt plaats aan 200 toehoorders. Er zullen vooral kamermuziekconcerten gegeven
worden. Daarnaast zal het Nederlands Kamerorkest (een van de samenstellende delen van het Nederlands
Philharmonisch Orkest) er zijn repetities houden. Tot nog toe gebeurde dat in de Jaap Edenhal.
Voor optredens van het circa veertigkoppig orkest heeft de zaal een niet erg gunstige akoestiek.
Hoewel de klank goed mengt en niet diffuus wordt is de overheersende indruk er een van "luidheid". Daar
komt bij dat de lage tonen, vooral die van de contrabassen, grote nadruk krijgen, vermoedelijk een
gevolg van de podiumconstructie.
In het komende weekeinde wordt de nieuwe concertruimte met een twee maal twaalf uur durende
concertmarathon beproefd op zijn kamermuzikale kwaliteiten. Het publiek kan met "strippenkaarten"
optredens naar keus bijwonen.
© Frits van der Waa 2006
