de Volkskrant van 13 mei 1993, Kunst, recensie
Graeme Jenkins is te goed van vertrouwen
-
Dvorák, Tsjaikovski en Elgar, door het Nederlands Philharmonisch Orkest en Rian de Waal
o.l.v. Graeme Jenkins. Concertgebouw, Amsterdam. Herhaling: Utrecht (13/5) en Amsterdam (14, 16 en
17 mei).
De verdiensten van de Engelse dirigent Graeme Jenkins zijn geprezen door niemand minder dan
Bernard Haitink, en bij zijn jongste optreden met het Nederlands Philharmonisch Orkest was te
horen waarom. Jenkins beschikt over een onalledaags talent voor klankmengen en heeft een stevige
greep op de dramatische lijn. Dat zijn typische Haitink-kwaliteiten.
Misschien hoort daar wel bij dat Jenkins te goed van vertrouwen is. Het NedPho is nu eenmaal
geen BMW met stuurbekrachtiging die als vanzelf door de bocht glijdt, maar eerder een windgevoelig
gezinsmobiel dat bij te lichtzinnig chaufferen makkelijk gaat slingeren.
Jenkins betoonde zich, met name in Dvoráks Ouverture Othello, een grootmeester
van de windstilte. Uit de geringste pianissississimo-roerselen won hij beweging en diepgang.
Maar waar de alertie in snelheid en volume omgezet moest worden overschatte hij in zijn geestdrift
het eigen vermogen van de musici om loopjes en inzetten gelijk te houden. Vooral de blazerssecties
schoten daarin tekort, met als gevolg dat in Tsjaikovski's Eerste pianoconcert en Elgars
Enigma Variations enkele wervelende passages verkeerden in wanordelijke massasprints.
Pianist Rian de Waal legde in Tsjaikovski's octavensalvo's evenzeer een aandrang die nog maar
net strookte met de naar verhouding bedachtzame benadering van Jenkins. Ook hier kwamen de hemelse
momenten en de fijnzinnige puntjes op de i het best tot hun recht.
Waar de weelde niet in razende noten, maar in kleur en grandeur schuilt - en dat is in
verscheidene van de Enigma Variaties het geval kan Jenkins ook met het op volle toeren
draaiende ensemble goed uit de voeten. En hoewel niet alle karakterstukken even scherp getekend
naar voren kwamen, miste Elgars tophit zijn uitwerking niet. Bovendien wekte Jenkins' talent
om te enthousiasmeren hier de indruk zich op den duur tot een waar charisma te kunnen ontwikkelen.
© Frits van der Waa 2006
