de Volkskrant van 19-12-1994, Pagina 9, Kunst, recensie
Beuzelpraatjes verheven tot kerstmuziek
L'Enfance du Christ, oratorium van Hector Berlioz, door het Radio
Filharmonisch Orkest, Groot Omroepkoor en solisten o.l.v. Dennis Russell
Davies. Muziekentrum Vredenburg, Utrecht. Radio 4: 20 december, 14.00 uur.
Hector Berlioz was een genie met gebreken. Een componist met een oor dat
ongehoorde klanken kon proeven, en met een stormachtig gemoed dat zich
ontlaadde in meeslepende melodievlagen. Maar de gave van de intuïtie was
tegelijkertijd zijn zwakke plek. Geen componist heeft zoveel onvolmaakte
meesterwerken op zijn naam.
Het oratorium L'Enfance du Christ, dat zaterdag als onderdeel van de serie
Tros Klassiek werd uitgevoerd in het Utrechtse Muziekcentrum, hoort zeker tot
die categorie. Alleen al Berlioz' eigengetimmerde teksten schieten in
dramaturgisch opzicht tekort, terwijl ook de muzikale compositie, vooral in
de overgangen, een aantal curieuze onbeholpenheden vertoont.
Toch is het schitterende muziek, en dat betekent dan ook de redding van het
werk. Na een pakkende opening, waarin Herodes besluit tot de kindermoord,
loopt het verhaal in de twee volgende delen, die de vlucht naar Egypte
schetsen, meer en meer vast in beuzelpraat. Maar tegelijkertijd maakt de
muziek zich los van die neergaande lijn en wordt steeds paradijselijker,
troostrijker en minder verhalend.
Het was daarmee een zinnig en niet al te zeer voor de hand liggend
alternatief voor de toch ietwat voorspelbare Weihnachtsoratoria en
Mariavespers die in de komende week van stapel gaan. De Amerikaanse dirigent
Dennis Russell Davies leidde het Radio Filharmonisch Orkest en het Groot
Omroepkoor in een ingetogen uitvoering.
Naast de welbespraakte Joseph van Thomas Mohr en de zoetgevooisde verteller
(Neil Mackie) blonk de jonge Italiaanse mezzo Laura Polverelli uit door een
timbre met een intense, donkere pracht en door een voordracht met de
expressie van een reeks beursberichten. John Bröcheler daarentegen wist
in zijn dubbelrol van Herodes en pater familias elke syllabe, zelfs die van
het onnozele commentaar 'Jezus? Wat een leuke naam' tot nobele
klankpoëzie te maken.
© Frits van der Waa 2006
