Let op: de website is verhuisd naar fritsvanderwaa.nl

de Volkskrant van 19-12-1994, Pagina 9, Kunst, recensie

Beuzelpraatjes verheven tot kerstmuziek

L'Enfance du Christ, oratorium van Hector Berlioz, door het Radio Filharmonisch Orkest, Groot Omroepkoor en solisten o.l.v. Dennis Russell Davies. Muziekentrum Vredenburg, Utrecht. Radio 4: 20 december, 14.00 uur.

Hector Berlioz was een genie met gebreken. Een componist met een oor dat ongehoorde klanken kon proeven, en met een stormachtig gemoed dat zich ontlaadde in meeslepende melodievlagen. Maar de gave van de intuïtie was tegelijkertijd zijn zwakke plek. Geen componist heeft zoveel onvolmaakte meesterwerken op zijn naam.

Het oratorium L'Enfance du Christ, dat zaterdag als onderdeel van de serie Tros Klassiek werd uitgevoerd in het Utrechtse Muziekcentrum, hoort zeker tot die categorie. Alleen al Berlioz' eigengetimmerde teksten schieten in dramaturgisch opzicht tekort, terwijl ook de muzikale compositie, vooral in de overgangen, een aantal curieuze onbeholpenheden vertoont.

Toch is het schitterende muziek, en dat betekent dan ook de redding van het werk. Na een pakkende opening, waarin Herodes besluit tot de kindermoord, loopt het verhaal in de twee volgende delen, die de vlucht naar Egypte schetsen, meer en meer vast in beuzelpraat. Maar tegelijkertijd maakt de muziek zich los van die neergaande lijn en wordt steeds paradijselijker, troostrijker en minder verhalend.

Het was daarmee een zinnig en niet al te zeer voor de hand liggend alternatief voor de toch ietwat voorspelbare Weihnachtsoratoria en Mariavespers die in de komende week van stapel gaan. De Amerikaanse dirigent Dennis Russell Davies leidde het Radio Filharmonisch Orkest en het Groot Omroepkoor in een ingetogen uitvoering.

Naast de welbespraakte Joseph van Thomas Mohr en de zoetgevooisde verteller (Neil Mackie) blonk de jonge Italiaanse mezzo Laura Polverelli uit door een timbre met een intense, donkere pracht en door een voordracht met de expressie van een reeks beursberichten. John Bröcheler daarentegen wist in zijn dubbelrol van Herodes en pater familias elke syllabe, zelfs die van het onnozele commentaar 'Jezus? Wat een leuke naam' tot nobele klankpoëzie te maken.


© Frits van der Waa 2006