Let op: de website is verhuisd naar fritsvanderwaa.nl

de Volkskrant van 19-06-1998, Pagina 8, KUNST, recensie

Belofte van Davis blijft oningelost

Werk van Berlioz, Beethoven en Elgar, door het Koninklijk Concertgebouworkest o.l.v. Colin Davis. 17 juni, Concertgebouw, Amsterdam. Radio 4: 27 juni, 14.00 uur.

Overrompelend kan de rentree van Colin Davis bij het Koninklijk Concertgebouworkest bezwaarlijk genoemd worden, maar het visitekaartje dat de 70-jarige dirigent woensdag afgaf, droeg wel degelijk een persoonlijk stempel. Davis, tegenwoordig chefdirigent van het London Symphony Orchestra, stond voor het eerst in twaalf jaar weer voor het orkest dat hij in het verleden dikwijls heeft geleid. Het klikte zo te horen meteen weer.

Aan de hand van de ouverture Benvenuto Cellini maakte Davis zijn reputatie als Berlioz-specialist ten volle waar. Onder zijn zwierige directie ontplooide het orkest van meet af aan een robuust, gepolitoerd geluid met een grote strijkersklank en veel nadruk op de middenstemmen. Toch behield het geluid voortdurend plasticiteit en transparantie.

Hoewel Davis in de twee volgende werken een vergelijkbaar spelniveau handhaafde, bleef de belofte van dat overtuigende begin oningelost. Ten dele lag dat aan het programma, want Elgars Enigma-Variaties, zijn, hoe onderhoudend ook, meer een staaltje van compositorisch vakmanschap dan een indringend meesterwerk. Daarbij kwam dat Maria Joao Pires, die Chopins Eerste Pianoconcert zou vertolken, wegens ziekte verstek had moeten laten gaan - ook een oningeloste belofte. Radu Lupu nam de honneurs waar met Beethovens Tweede Pianoconcert en deed dat uitstekend, maar hij is geen Pires, met alle respect. Zijn uiterst lichte, Mozartiaanse toets contrasteerde wonderlijk met Davis' naar mahonie neigende orkestklank, maar het bleek een vruchtbare combinatie, die vooral in het langzame tweede deel fraaie momenten opleverde.

Hoewel Davis Elgars veertien orkestvariaties het volle pond gaf, waar nodig ook pianissimo's in grammen afwoog, en daarmee veel bijval oogstte, bleef de uitvoering iets afstandelijks houden.

Het ziet ernaar uit dat dit programma vooral een vingeroefening is geweest voor de concertante uitvoering van Berlioz' La damnation de Faust die hij maandag dirigeert.


© Frits van der Waa 2006