de Volkskrant van 03-07-2000, Pagina 9, Kunst, Recensie
Robecomarathon met glaszuiver lilliputspel
Robeco Zomerconcerten: openingsmarathon. 1 juli, Concertgebouw, Amsterdam.
Twaalf strijkertjes, toegerust met dwergviooltjes en een cello op zakformaat, leverden zaterdag met een suite van Händel hun bijdrage aan de negen uur durende marathon waarmee de twaalfde jaargang van de Robeco Zomerconcerten werd geopend. Een indringender uitvoering is moeilijk voorstelbaar: de wat neuzelige timbres van het lilliput-instrumentarium rijmden wonderwel met het vibratoloos spel dat elke afwijking van de juiste intonatie onverbiddelijk blootlegde, maar elders tot zeldzaam glaszuivere natuurdrieklanken leidde.
Het waren de junioren van de Fancy Fiddlers, het leerlingen-ensemble van vioolpedagoge Coosje Wijzenbeek, dat de gemiddelde leeftijd in aanmerking genomen een verbijsterende kwaliteit leverde.
Kwaliteit, en dat voor een zacht prijsje, is het gemeenschappelijke kenmerk van de Robeco Zomerconcerten, die inmiddels zijn uitgegroeid tot de Amsterdamse pendant van de Britse Proms. Dat de keus uit het klassieke repertoire niet al te avontuurlijk is, wordt ruimschoots gecompenseerd door een allerminst bekrompen kijk op wat er in het muziekleven te koop is. Zo maken de komende maand niet alleen kinderopera-specialist Frank Groothof en het zigeunerorkest van Roby Lakatos, maar ook popgroep De Dijk hun opwachting in het Concertgebouw.
Naast een Mozart-Beethoven-driedaagse waarin de hoofdrol is weggelegd voor het Radio Kamer Orkest onder leiding van Jos van Immerseel bevat het programma dit jaar een Bach-zesdaagse, die op 28 juli, de 250ste sterfdag van de componist, wordt afgesloten door het Combattimento Consort Amsterdam. In augustus komen er niet alleen diverse jeugdorkesten opdraven, maar ook enkele wereldberoemde grootheden als pianiste Ingrid Haebler en tenor Peter Schreier.
Zestien concerten op één dag, simultaan in de Grote en Kleine Zaal - het was te veel, en soms ook te vol, om het allemaal te horen. Grote belangstelling oogstte met name het recital van Lisa Ferschtman, een dame die nauwelijks ouder is dan Wijzenbeeks senioren, maar vioolspel van een totaal ander kaliber laat horen - al is de keerzijde van haar gestaalde perfectie dat ze Stravinsky, Ravel en Brahms over één kam scheert.
In de Grote Zaal verzette het Radio Symfonie Orkest aan de hand van Saint-Saëns 'Orgelsymfonie' zich met kracht tegen het oordeel van de Raad voor Cultuur, die het RSO wil opheffen. Het Nederlands Ballet Orkest gaf acte de présence met Copland en Bernstein en het Radio Filharmonisch maakte de blits met Stravinsky's Sacre. Waarop het Jazz Orchestra of the Concertgebouw, in samenwerking met het strijkorkest I Fiamminghi, de uitsmijter leverde met wonderlijk hybride staaltjes van crossover-muziek, zoals een fugatisch arrangement van It don't mean a thing if it ain't got that swing. Akkoord - het swong wel degelijk.
© Frits van der Waa 2006
