Let op: de website is verhuisd naar fritsvanderwaa.nl

de Volkskrant van 21-09-2000, Pagina 10, Kunst, Recensie

Soldaat Frank maakt opera spannend en leuk

Het Verhaal van de Soldaat van Igor Stravinsky, door Frank Groothof en de Holland Wind Players o.l.v. René Groothof en Jeroen Weierink. 17 september, Rotterdamse Schouwburg, Rotterdam. Herhaling: Eindhoven (23/9) en Amsterdam (24/9). Vanaf 8 jaar.

'Ik ben de Soldaat', zegt de soldaat aan het begin van de voorstelling, maar wij kinderen weten wel beter. De Soldaat is Frank, de Frank van Sesamstraat en Het Klokhuis, die wij grote mensen nog hebben zien optreden met het Werkteater, en die ook toen al in de weer was met opera voor een appel en een ei, kraaienvals zingend, maar toch ontroerend.

Intussen maakt Frank al jaren opera voor kinderen. Hij heeft opera's van Monteverdi, Mozart, ja zelfs van Verdi bewerkt tot éénmansvoorstellingen. Nu speelt hij dan Het Verhaal van de Soldaat, een muziekstuk van Igor Stravinsky uit 1918, vlak na de Eerste Wereldoorlog. Geld voor zangers en orkesten was er toen niet, dus Stravinsky koos voor een bezetting van zeven muzikanten en vier acteurs. Geknipt voor Frank dus.

Het verhaal gaat over een soldaat die zijn viool (en daarmee zijn ziel) aan de duivel verkoopt. Het is eigenlijk een grotemensen-verhaal, en in de oorspronkelijke versie loopt het niet zo goed af. Maar Frank heeft er flink wat aan veranderd en er van alles bij verzonnen. Dat wil trouwens niet zeggen dat het nu meteen geschikt is voor de hele kleintjes. In het begin lijkt het wel een totaal nieuw verhaal, want het gaat over de Franse Revolutie en Napoleon. Pas later merk je dat het oude sprookje in dit verhaal verstopt zit.

Het grappige is dat Stravinsky's muziek, waarin een boel spetterende marsen en dansjes voorkomen, ook heel goed past bij dit veranderde verhaal. Het is geen moeilijke muziek om naar te luisteren, maar niet zo makkelijk om te spelen. De zeven als soldaten verklede muzikanten doen het fantastisch.

Maar Frank is natuurlijk de ster. Echt zingen doet hij maar twee keer, en dat is precies mooi genoeg. In zijn eentje speelt hij alle personen: de soldaat, de bekakte koning, de prinses, de duvel en zijn ouwe moer. Met een van een oude krant gevouwen hoed is hij opeens Napoleon. En zo tussen neus en lippen door hakt hij als de Franse koning Louis XVI even zijn eigen hoofd af.

Maar het knapste is dat hij laat zien dat opera, of muziektheater, niet iets moeilijks en gewichtigs is, maar ook spannend en leuk kan zijn. Toevallig wordt Het Verhaal van de Soldaat over een paar weken ook opgevoerd door Toneelgroep De Appel en muzikanten uit het Residentie Orkest. Benieuwd hoe die het ervan afbrengen.


© Frits van der Waa 2006