de Volkskrant van 17-05-2004, Pagina 10, Kunst, Recensie
Twee daverende optredens van Gergjev
Mahler: Symfonie nr 9, door het Rotterdams Philharmonisch Orkest o.l.v. Valeri Gergjev. 13 Mei, De Doelen, Rotterdam.
Prokofjev: Romeo en Julia, door het RPhO o.l.v. Gergjev. 14 Mei, De Doelen Rotterdam. Herhaling: 2,3, en 4/6. Radio 4: 4/6.
Het Rotterdams Philharmonisch Orkest is bezig om weer wat goodwill te herwinnen die het vorig jaar verspeelde door een geplande concertreis naar de Verenigde Staten af te zeggen, uit angst voor mogelijke consequenties van de toen net begonnen oorlog in Irak. De afgelopen dagen waren er twee daverende optredens onder leiding van Valeri Gergjev in De Doelen. De beide concerten vormen de opmaat voor een tiendaagse tournee van het RPhO door Japan, waar de internationale reputatie van het orkest uitgedragen zal worden aan de hand van Mahler, Moesorgski, Ravel en Prokofjev.
Het Rotterdamse concertpubliek draagt Gergjev op handen. Bij zijn vertolking van Mahlers Negende Symfonie, afgelopen donderdag, was de Grote Zaal van De Doelen tot de nok toe gevuld. En dat terwijl de Negende bepaald geen makkelijk werk is, met zijn veelstemmige texturen, waarin de woelende melodieën zich zo onafhankelijk van elkaar bewegen dat het fundament van de tonaliteit bij vlagen in zijn voegen kraakt. Onder Gergjevs handen kregen die klanken het karakter van een lavastroom, waarin kopererupties opdoken als gloeiend magma, maar die bij wijlen uitvloeide tot dunne lijnen met de intimiteit van kamermuziek. Na de hectische nervositeit van de beide middendelen bood het aanvankelijk al even getourmenteerde Adagio uiteindelijk grote vertroosting.
Prokofjevs balletcompositie Romeo en Julia, die het RPhO daags daarop uitvoerde, is daarbij vergeleken ietwat brokkelig, maar desondanks weet Gergjev ook hier een grote intensiteit te bewerkstelligen. De geselende strijkers, de tedere liefdesthema's, en de opzwepende strijdmuzieken kregen allemaal het volle pond. Na zijn Japanse excursie herhaalt het orkest dit programma hier nog drie maal, en dan zullen waarschijnlijk ook die paar minieme ongerechtigheden geheel weggepoetst zijn.
© Frits van der Waa 2006
