de Volkskrant van 29-07-2004, Pagina K15, Kunst katern, Recensie
Vakantiemuziek
French chamber music: Saint-Saëns, Françaix, Soulage, Boutry, Milhaud. Lars Vogt, piano, e.a. EMI.
Wat doen muzikanten als ze vakantie hebben? Muziek maken natuurlijk. Vooral in de zomer vinden er her en der festivalletjes plaats, waar topmusici zich vermeien met het uitvoeren van allerlei kamermuziek. Zo begint morgen in Delft het inmiddels befaamde Kamermuziekfestival dat daar sinds 1997 wordt georganiseerd door violiste Isabelle van Keulen. Een vergelijkbaar evenement is het festival Spannungen dat onder leiding van pianist Lars Vogt jaarlijks plaatsvindt in de elektriciteitscentrale van Heimbach, een plaatsje in de Eifel. Dat de energie daar hoog kan oplopen is goed te horen op de live-cd met Franse kamermuziek die daar vorig jaar is opgenomen. Vanaf de allereerste inzet van Saint-Saëns' Carnaval des Animaux spat het plezier ervan af. Je hoort dit stuk meestal in de orkestbewerking, maar hier gaat het uiteraard om de originele, enkelvoudig bezette versie, die in handen van Vogt en zijn kornuiten des te pregnanter en lichtvoetiger klinkt. Een extra komische noot is te beluisteren in het onderdeel Pianisten, waarin Vogt en Mihaela Ursulueasa zo veel opzettelijke fouten maken dat een dame in het publiek het uitproest.
Ook de uitvoeringen van de overige stukken hebben een spontane stuwkracht die bij een studio-opname nauwelijks te bereiken is. Verdere hoogtepunten zijn het Divertissement voor fagot en vijf strijkers van Jean Françaix en Scaramouche van Darius Milhaud.
Alexander Glazoenov: String quartets no. 3 & 5. Utrecht String Quartet. MDG.
Het Utrecht String Quartet heeft een begin gemaakt met een reeks cd's die uiteindelijk alle zeven strijkkwartetten van Alexander Glazoenov zal omvatten. Deze eersteling opent met het derde kwartet, dat Glazoenov schreef toen hij voor in de twintig was. Met zijn opeenvolging van Slavisch getinte dansmuziekjes is het meer een suite dan een echt kwartet, maar het is zeker aangename muziek. Het tien jaar later gecomponeerde Vijfde Kwartet is daarentegen een volwaardig strijkkwartet, met een grote gelijkwaardigheid tussen de verschillende partijen en een classicistische klank en opbouw. Het spel van het Utrecht String Quartet (dat overigens geheel uit van oorsprong buitenlandse musici bestaat) is kleurrijk, en om door een ringetje te halen.
Jacques Ibert: complete chamber music. Nieuw Nederlands Strijkkwartet, Eleonore Pameijer e.a. Brilliant.
Deze release is een heruitgave van een oorspronkelijk bij Olympia uitgebrachte verzameling uit 1996. Ibert was niet een componist van de lange afstand, eerder een beoefenaar van muzikale fijnsmeedkunst. Gelukkig is de collectie op-en-top Franse juweeltjes zo divers dat ze ook als geheel blijft boeien. En de kwaliteit van de uitvoeringen - verzorgd door een keur aan Nederlandse topmusici - is navenant.
Brahms: Pianotrios. Nicholas Angelich, Renaud & Gautier Capuçon. Virgin.
De strijkersbroertjes Renaud en Gautier Capuçon gaan risico's niet uit de weg in de uitvoering van Brahms' drie pianotrio's die ze samen met pianist Nicholas Angelich op anderhalf schijfje hebben vastgelegd. Daardoor wordt het oor een enkele maal getroffen door ietwat onwelvoeglijke geluiden. Maar dat is een geringe prijs voor de rijkdommen die het drietal uit deze muziek weet op te delven. In hun interpretatie prevaleert helderheid boven pathos of vet romantisch plamuurwerk.
Niettemin pakken de musici, en met name Angelich, stevig uit, zodat de dramatiek in de vurige delen soms wel zeer gedecideerd doorkomt. De donkere kant van de muziek gaat zeker niet aan hen voorbij, maar vooral in het tweede trio, dat de gerijpte Brahms in 1880 schreef, bereiken ze een charme en een slankheid die je bij andere uitvoeringen maar zelden te horen krijgt. Brahms met een Frans accent, zogezegd.
© Frits van der Waa 2006
