de Volkskrant van 22-12-2004, Pagina 16, Kunst, Recensie
'Messiah' geeft publiek applausjeuk
Messiah van Händel door de Akademie für Alte Musik Berlin en het RIAS Kammerchor o.l.v. Daniel Reuss. 20 december, Muziekcentrum Vredenburg, Utrecht.
Door de verfoeilijke gewoonte van reclamemakers om zich te vergrijpen aan beroemde melodieën zullen tieners Händels bekendste compositie niet zozeer associëren met de slagzin 'Hallelujah', maar eerder met de tekst 'Weg met vlooien'.
Het publiek in het Utrechtse Vredenburg kreeg hoe dan ook acute jeuk aan het zitvlak van het stuk: na het slotakkoord rezen de luisteraars op uit hun stoelen, en barstten uit in applaus. En dan moest het derde deel van de Messiah nog komen. Hun dank gold de uitvoerenden, dirigent Daniel Reuss, en bovenal de muziek die een dichtende getuige al bij de première in 1742 bezong: 'Here Nature smiles, when grac'd with Händel's Art / Transports the Ear and ravishes the Heart.'
Vervoering en verrukking: dat brachten Reuss en zijn equipe zeker teweeg, net als ze daags tevoren al in het Amsterdamse Concertgebouw gedaan hadden. In zuiverheid en precisie kan het gezelschap zich zeker meten met het koor en orkest van de Nederlandse Bachvereniging, die donderdag in Vredenburg staan met de Messiah. Reuss, die alles strikt onder controle hield en bij vlagen zelfs met zijn jaspanden dirigeerde, kwam met een scherp gedoseerde benadering van de dynamiek tot welsprekende resultaten, ofschoon hij Händels muziek met zo'n vaart te lijf ging dat de grote slotfuga op het woord Amen reeds na tweeëneenhalf uur bereikt was.
Naar verhouding leverde het solistenkwartet wat bleke prestaties, met uitzondering van de formidabele bas David Wilson-Johnson, die de trompet van het Laatste Oordeel formidabel liet schallen en ook in overige opzichten de tekstexpressie het volle pond gaf. Sopraan Carolyn Sampson was in elk geval op haar taak berekend, getuige haar perfecte voordracht van de lastige notenguirlandes.
Maar tenor Jan Kobow kwam menigmaal nauwelijks boven het orkest uit, terwijl Marianne Beate Kielland, een alt met het timbre van een jongenssopraan, niet berekend bleek op Händels zo dramatische altpartijen: als de lage noten er niet opzitten en de declamatie dermate steriel is, wordt het een nogal zinloze exercitie. En dan te bedenken dat Händels oorspronkelijke alt, Susanna Maria Cibber, hoewel ze helemaal niet zo'n goede zangeres was, toch alom geprezen werd om het grote inlevingsvermogen waarmee ze haar aria's debiteerde.
© Frits van der Waa 2006
