de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 11 september 2006 (pagina 10)
Gaudeamus Prijs voor zowel Griek als Argentijn
Nooit eerder is de Gaudeamus Prijs voor jonge componisten toegekend aan een Griek, nooit
eerder aan een Argentijn, en al helemaal niet aan beiden. Lefteris Papadimitriou (29) en
Gabriel Paiuk (31) hebben bovendien de primeur dat ze anders dan eerdere dubbele winnaars
de prijs niet hoeven te delen.
Gaudeamus-directeur Henk Heuvelmans maakte zondag bekend dat er een prijs-in-duplo vergeven
werd. De jury was unaniem in haar beslissing, en bovendien zou halvering zowel afbreuk doen
aan de kwaliteit van de bekroonde werken als aan de prijs zelf. Die bestaat uit een bedrag
van 4500 euro, tevens honorarium voor een nieuw, tijdens de volgende Gaudemusweek uit te voeren werk.
Papadimitriou leverde met zijn Black and White voor piano en orkest op zijn minst een afwijkend
muziekstuk. Voor Ashley Hribar moet het vertolken van de versplinterde solopartij een weinig
dankbare taak zijn geweest. Zelfs bij de Radio Kamer Philharmonie realiseerde niet iedereen
de verlangde microtonen met een blijmoedig gezicht, maar de resulterende klankspectra, statisch
en toch veranderlijk, hielden de aandacht een kwartier lang vast tot aan het afsluitende geploeter
met vervuilde octaven.
Paiuk dankt zijn bekroning aan Res Extensa, een elektronisch werk van drie kwartier, dat als
continu te beluisteren 'installatie' werd gepresenteerd. Doordat het klankmateriaal afkomstig
is van uiteenlopende alledaagse geluidsbronnen speelt de componist een spel met de perceptie
van de luisteraar op de grens van abstracte en concrete klanken. Voor de Italiaan Marco Momi,
componist van het naar verhouding orthodoxe Les Mots voor sopraan en ensemble, was er een
eervolle vermelding.
In de selectie die de jury had gemaakt uit de ruim 400 inzendingen waren curieuze combinaties
frequenter dan hoge kwaliteit. Oost-Azië was goed vertegenwoordigd, met onder meer Curve of the
Shadow voor sheng (mondorgel), zheng (zither) en ensemble, waarin Huang Ruo fascinerende
klankcombinaties tot een theatraal geheel smeedt. De Chinese Du Yun verzoent woestheid en
verstilling in haar Vicissitudes no.3. De Canadese Aaron Gervais brengt in zijn Culture no.1
een dialoog tot stand tussen een piano en een harp, met een laptop als lachende derde.
Onder het vele dat hors concours te beluisteren was, viel vooral het optreden van het
zevenkoppige Nederlands Vocaal Laboratorium op, dat in vijf stukken alle schakeringen
tussen fluwelen vocalen en huilende banshees ontplooide.
© Frits van der Waa 2006
