de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 23 april 2007 (pagina 10)
Muzikale reis van Tibet naar Turkije in ruim een kwartier
Mozart, Haydn en Say. Rotterdams Philharmonisch Orkest o.l.v. Hans Leenders. 20 april, De Doelen,
Rotterdam.
Turkey Now! doet aan kalkoenen denken. Maar deze manifestatie van januari tot april draait om
Turkije en muziek, met het gebruikelijke accent op kruisbestuiving. Zo trad het Rotterdams Philharmonisch
op met Fazil Say (1970, Duitsland). Hij acteerde als componist, als pianist (in stukken van hemzelf en
van Mozart) en als improvisator.
Say is een flamboyante verschijning, die het vast goed deed bij de vele middelbare scholieren die dit
Promenadeconcert bijwoonden. Over de wat percussieve benadering die Mozarts Pianoconcert no. 12 op die
manier kreeg, valt te twisten, maar dat zal de beginnende luisteraar waarschijnlijk niet veel uitmaken.
Erger waren de suikerspinakkoorden in de korte improvisatie die de kunstenaar daarop liet volgen.
In zijn tweede pianoconcert Silk Road uit 1994 begeeft Say zich in ruim een kwartier tijd van
Tibet naar Turkije. Het compositorisch arsenaal is vrij beperkt, maar dankzij een betrekkelijk
innovatieve benadering van de piano, met bouten en metaal in het binnenwerk, plus wat minder makkelijk
mee te tikken ritmes, is het toch een heel aardig stuk.
Betere cross-over kwam van Mozart en Haydn, die met behulp van trom, triangel en bekkens hun
muziek verrijkten met Turkse tsjing-boemeffecten. Dirigent Hans Leenders toonde vooral veel affiniteit
met de bijna avant-gardistische notenreductie in het slotdeel van Haydns 'Military'-symfonie.
© Frits van der Waa 2007
