de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 7 mei 2007 (pagina 11)
Ebony Band blijft tot de laatste snik springlevend
Vogel, Revueltas, Milhaud en Weill, door de Ebony Band o.l.v.
Werner Herbers. 4 mei, Concertgebouw, Amsterdam.
Hoe uitbundig de muziek ook was waarmee de Ebony Band zijn optreden tijdens het 4-meiconcert besloot,
toch stemde het gebodene droef te moede. Want met dit concert van het gezelschap kwam er een tijdperk
ten einde. Een 17-jarige periode waarin oprichter Werner Herbers geijverd heeft voor het muzikaal
eerherstel van alle componisten die in de jaren twintig, dertig en veertig op een of andere manier buiten
de boot van de muziekgeschiedenis zijn gevallen.
Als schilderijen gestolen zijn kunnen ze ten minste nog teruggegeven worden, maar muziek die monddood is
gemaakt bestaat niet meer. De grote verdienste van Herbers is niet alleen dat hij een schat aan vergeten
composities onder het stof vandaan heeft gehaald, maar ook dat hij ze vervolgens exemplarische
uitvoeringen heeft bezorgd. Dat was mede te danken aan de kwaliteit van zijn Ebony Band, die voor een
flink deel uit Concertgebouworkest-musici bestond.
De Ebony Band was mede afhankelijk van een flinke portie liefdewerk, die na het wegvallen van de
overheidssubsidie te zwaar werd om op te brengen. Wel streeft het gezelschap er nog naar meer van zijn
bijzondere repertoire op cd vast te leggen.
Dat het laatste concert samenviel met de Dodenherdenking was dan ook in alle opzichten toepasselijk. Het
klonk door in stukken als Hora de Junio van de Mexicaan Silvestre Revueltas, waarin treurmarsmuziek
gecombineerd werd met de doorleefde declamatie van Juan Tajes. Toepasselijk was ook het Zweite bericht
der Unbekannten Soldaten van Kurt Weill, een navrante tekst, gevat in een recitatief dat nèt
niet op Bach lijkt, indringend gezongen door Mattijs van de Woerd.
Luchtiger was La création du monde van Milhaud, waarvan de puntige kantjes ietwat
teloorgingen in de akoestiek van de Grote Zaal. Maar de scharensliep spelende violen en de priemende
piccolo in het sluitstuk, Revueltas' Homenaje a García Lorca, schuurden het trommelvlies op
carnavaleske wijze, en lieten horen dat de Ebony Band tot zijn laatste snik springlevend was.
© Frits van der Waa 2007
