de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 14 april 2008 (pagina 11)
Klavierwelp wint Franz Liszt-concours
Blije gezichten op televisie, enthousiast publiek, gastvrije gastgezinnen, ja zelfs een traditie van
meer dan twintig jaar – het Utrechtse Franz Liszt Pianoconcours ontbreekt het aan niets, behalve aan
deelnemers die zich kunnen meten met de legendarische naamgever van de driejaarlijkse pianowedstrijd.
Bij de zeven voorgaande jaargangen waren pianisten met zulk charisma een zeldzaamheid, en bij de
aflevering van 2008 is het niet anders. Uit 24 deelnemers werden de afgelopen week 9 halve finalisten
geselecteerd waarvan er drie door mochten naar de finale. De L-factor was bij een van hen misschien in
aanleg aanwezig. Dat was de winnaar, de Oekraïner Vitali Pisarenko, voorzien van de vereiste manen,
maar met zijn 20 jaar toch nog een klavierwelp.
In zijn vertolking van het Eerste pianoconcert ging hij holderdebolder van start en was hij
dikwijls de eerste bij het het haasje-over springen met het Radio Filharmonisch Orkest en dirigent Damian
Iorio. Maar temperament en voeling met zijn instrument kunnen hem niet ontzegd worden. Dat demonstreerde
hij zaterdag opnieuw met de orkestloze Danse Macabre van Saint-Saëns, uiteraard in de
bewerking van Liszt, waarin rammelende botten en hanengekraai het ruimschoots wonnen van de
verwaarloosbare misslagen.
Pisarenko oogstte hiermee een bedrag van 20 duizend euro, ruim 60 optredens in Nederland en daarbuiten,
plus een cd-opname. Dat alles kan hij bijzetten in zijn curriculum, waarop al meerdere concoursprijzen
staan waaronder een derde prijs bij het Liszt Concours van 2006 in Weimar.
Opvallend is dat twee van de drie finalisten deels in Nederland gevormd zijn. Pisarenko heeft een
postacademische opleiding in Rotterdam gevolgd, en zijn directe rivale, de 26-jarige Georgische Nino
Gvetadze, heeft vorig jaar haar diploma gehaald in Den Haag en studeert nu in Amsterdam. Maar chauvinisme
zal bij de uitslag geen rol hebben gespeeld, daar was de jury te internationaal en te veelzijdig van
samenstelling voor.
Gvetadze boog zich over het Tweede pianoconcert en de Valse de l'opera uit Gounods Faust
(bewerkt door Franz List), waarin ze vooral op het punt van fijngevoeligheid en poëtische gaven goed
voor de dag kwam. Dat ze de eerste plaats aan Pisarenko moest laten, zal wel komen doordat ze 6 jaar
ouder is en dus al een deel van haar veelbelovendheid heeft opgesoupeerd. Ze had wel zowel het publiek
als de pers aan haar zijde, die haar beloonden met de bijbehorende prijzen.
Anzhelina Fuks komt net als Pisarenko uit Oekraïne en is even oud als hij, maar als concoursganger
blijkbaar een stuk priller; in de grilligheden en krinkeldingen van het Eerste Pianoconcert viel
bij haar menige misslag te bespeuren en dan klonk dat alles ook nog betrekkelijk vlak. De communicatie
met dirigent Iorio hield weliswaar evenmin over als de akoestische ruggensteun van de Utrechtse noodzaal
Vredenburg Leidsche Rijn, maar ook 's anderendaags bolwerkte Fuks het maar net in de door Liszt
opgetuigde Bruiloftsmars van Mendelssohn.
Toch heeft dit concours wel degelijk een ontdekking opgeleverd. Dat was Elaine Rodrigues, de Braziliaanse
pianiste die Antwerpse geworden is, en als presentatrice van de eerste finaleavond alle harten stal met
haar sappige Vlaamse tongval.
© Frits van der Waa 2008
