de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 9 oktober 2009
Kinderboekenbeer (80) met fiets en toetergrammofoon
David Benedictus: Terug naar het Honderd-Bunders-Bos. Ill. Mark Burgess. Vertaald door Netty Kruithof.
Van Goor. 201 pagina's. Prijs € 18,50. ISBN 978 90 475 0991 2.
Er is al een derde boek over Alice, en op The Wind in the Willows zijn maar liefst vier vervolgen
geschreven. Van de kinderboekenbeer Winnie de Poeh evenwel is sedert 1928 niets nieuws vernomen, de
Disney-variant even buiten beschouwing gelaten. Maar sinds 5 oktober is er nu ook een sequel op de twee
boeken over de Beer met Weinig Hersens, Terug naar het Honderd-Bunders-Bos
(Return to the Hundred Acre Wood).
Je kunt je bij zo'n project afvragen of hier de kinderziel gespijzigd of de portemonnee gevuld moest
worden. Ongeacht hun motieven zijn auteur David Benedictus en illustrator Mark Burgess in de huid van hun
voorgangers A.A. Milne en Ernest Shepard gekropen. Het resultaat is een prachtig uitgevoerde uitgave, die
de sfeer van het origineel dicht benadert. Onbedoeld sluit het boek naadloos aan op het motto van de
Kinderboekenweek, 'Aan tafel!', want er wordt veel gegeten en gesnoept, en honing speelt zoals het hoort
een centrale rol.
Het boek begint met de terugkeer van Poehs grote vriend, het jongetje Christoffer Robin, dat al die tijd
naar school geweest is en er dan ook een beetje ouder uitziet. Hij heeft bovendien een fiets en een
ouderwetse toetergrammofoon. Het woord 'beat' dat ergens in de vertaling opduikt is dan ook zonder meer
een anachronisme. Naast de bekende personages als Knorretje, Uil en Iejoor is er ook een nieuw beest,
Lettie de Otter. Er is veel dat herkenning biedt. Zo maakt Poeh verzen en daalt Knorretje op heroïsche
wijze af in een waterput. Als er sprake is van een 'thesaurus', denkt hij dat het een eng beest is.
Het Poeh-gevoel is er dus wel, maar waar zijn de verrukkelijke misverstanden, de onverwachte ontknopingen
en dramatische verdwaalpartijen? Benedictus zoekt het meer in gezellige groepsgebeurens zoals een
spellingswedstrijd of de suffe cricketwedstrijd, die het dieptepunt van het boek is. Afgezien van dat
hoofdstuk is het een honorabele onderneming. Maar nog zo'n vervolg... laat maar liever.
© Frits van der Waa 2009
