de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 19 juni 2015
Precies maar straf spel onder Orozco-Estrada
Von Weber, Mendelssohn en Dvorak, door KCO o.l.v. Andrés Orozco-Estrada. 17/6, Concertgebouw, A'dam.
Als er iemand is die een avondje met het Koninklijk Concertgebouworkest tot een bijzondere ervaring kan maken is het wel Janine Jansen. De 37-jarige vioolgodin vertolkt deze week drie maal Mendelssohns Vioolconcert, en doet dat als altijd met flair, een natuurlijke charme en een intense muzikaliteit, die iedereen in haar omgeving uitnodigt zijn beste beentje voor te zetten.
Dat deden de musici woensdag dan ook. Voor het orkest stond de Colombiaanse dirigent Andrés Orozco-Estrada. Hij liet de tutti-passages wat overnadrukkelijk neer, maar de soliste liet zich niet ondersneeuwen.
Orozco-Estrada, leeftijdsgenoot van Jansen, bracht het grootste deel van zijn volwassen leven in Oostenrijk door en heeft inmiddels bijna twintig jaar ervaring als dirigent. Vijf jaar geleden trok hij de aandacht met een succesvolle invalbeurt bij de Wiener Philharmoniker en sindsdien is zijn ster rijzende.
Zijn debuut bij het KCO bood geen opmerkelijke resultaten. Dat had misschien ook te maken met het programma, dat erg de gebaande wegen volgde. Orozco-Estrada is klein, energiek en beweeglijk, ontlokt het orkest energiek samenspel, handhaaft het overzicht, weet op de juiste plaatsen gas terug te nemen en dat is het wel zo'n beetje.
De ouverture Euryanthe van Carl Maria von Weber knetterde net iets te luid en ook in de Zevende Symfonie van Dvorak viel zijn benadering vooral op door precies, maar straf spel. Zijn wijdarmse dirigeerstijl is visueel erg eenzijdig. Maar de ritmische schakelingen waar Dvorak van houdt, kwamen er goed uit. En het orkest leverde fonkelend spel, vooral in het dansante derde deel, dus een zeker charisma kan deze dirigent niet worden ontzegd.
© Frits van der Waa 2015
