de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 15 juni 2016
Zure appel met wonderbezetting
Händel: Giulio Cesare in Egitto. Il Giardino Armonico o.l.v. Giovanni Antonini. Regie: Leiser & Caurier Decca (2 dvd's).
Wat een wonderbezetting hadden ze bij elkaar voor Händels opera Giulio Cesare, die in 2012 in première ging bij de Salzburger Festspiele, en nu op dvd is uitgebracht. Een teergevoeliger Caesar dan countertenor Andreas Scholl zul je niet gauw vinden, een vuriger Cleopatra dan Cecilia Bartoli evenmin. Het is een feest die twee samen bezig te zien in het slotduet.
Het tweetal wordt geflankeerd door Anne Sofie von Otter en Philippe Jaroussky als Cornelia en Sesto, de droevige weduwe en de wraakzuchtige zoon van Pompeius, Caesars tegenstrever. Counter Christophe Dumaux, ook geen kleine jongen, is Tolomeo, de vileine broer van Cleopatra. Dat alles wordt gedragen door de even sprankelende als vurige begeleiding van Il Giardino Armonico, het barokorkest van Giovanni Antonini.
Jammer dat de enscenering ver achterblijft. De hedendaagse aankleding van regisseurs Moshe Leiser en Patrice Caurier is nog het minste probleem, al leidt dat tot de onvermijdelijke soldaten met plastic geweren. Erger is dat ze niet verder komen dan een incongruente lappendeken van vondsten en ideeën, die nu eens grappig of grimmig zijn, maar even vaak kitscherig of ranzig, met als dieptepunt een onanie-aria-met-Playboy van Tolomeo. Daardoor heeft de zeer lange opera eerder het aanzien van een revue dan van een samenhangende voorstelling met visie. Maar dankzij de supercast loont het toch om door die zure appel heen te bijten.
Mahler: Symphonie Nr. 1. Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks. BR Klassik.
Omdat hij al acht jaar chef van het Rotterdams Philharmonisch Orkest is, is Yannick Nézet-Séguin toch een beetje een Nederlandse dirigent. Voor zo lang het duurt, want over twee jaar stopt hij ermee en gaat hij zich wijden aan zijn nieuwe baan als muzikaal directeur van de Metropolitan Opera in New York.
Met het symfonieorkest van de Bayerische Rundfunk heeft 'Yannick' nu de Eerste Symfonie van Mahler toegevoegd aan zijn al omvangrijke discografie. Hoewel dit Mahlers rechtlijnigste symfonie is, waarvan al talloze opnamen bestaan, schemert Yannicks signatuur er toch duidelijk doorheen.
Daarvan getuigen de geleidelijke transformatie van verstild naar uitbundig (deel een), de hallucinante overgang van treurmars naar rondedans (deel drie), en de energie en scherpte van het slotdeel. Het Duitse gezelschap laat horen dat het terecht beroemd is om zijn reputatie als Mahlerorkest.
© Frits van der Waa 2016
