de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 19 augustus 2016
Ravissante Rameau-opera
Jean-Philippe Rameau: Dardanus. Ensemble Pygmalion o.l.v. Raphaël Pichon en Michel Fau. HM (dvd + Blu-ray).
Bepruikte personages met mouches op hun wangen, symmetrische decors en goden die op een beschilderde bordkartonnen donderwolk neerwaarts dalen: je waant je welhaast in het jaar 1739 bij het bekijken van Dardanus, een opera van Rameau die vorig jaar werd opgevoerd in Bordeaux. De enscenering van Michel Fau is geen regelrechte reconstructie, maar ademt wel helemaal de geest van de Franse barokopera.
Dat houdt ook in dat er veel gedanst wordt, want een opera zonder balletten was in Frankrijk nog tot in de 19de eeuw ondenkbaar. Meer dan de helft van de drie uur durende voorstelling wordt er vlijtig gehuppeld en dankzij de aanstekelijke muziek van Rameau en de ravissante aankleding is dat niet eens te veel. Dat geldt ook voor de zeer uitvoerige, in zuurstokkleuren gehulde proloog waarin Venus en Amor vooral zichzelf bezingen. Maar als het verhaal eenmaal op gang komt, wordt de tint direct somberder en ontvouwt zich een verhaal over vlammende gedwarsboomde liefde, waarin een mysterieuze magiër, een gedaanteverwisseling en ten slotte een monster een rol spelen.
Gaëlle Arquez en Reinoud van Mechelen zijn aanbiddelijk als het liefdespaar Iphise en Dardanus, terwijl bariton Florian Sempey en Nahuel di Pierro met zijn sinistere basgeluid een gevoelvolle rivaal en een onverbiddelijke patriarch neerzetten. Karina Gauvin is imposant als Venus en de lieflijke Katherine Watson duikt op in allerlei dubbelrollen. De sprankelende orkestbegeleiding van barokorkest Pygmalion maakt het feest compleet. En ja, alles loopt goed af.
Nelson Goerner.
Beethoven: Hammerklaviersonate en Bagatelles op. 126
Alpha.
De Argentijnse pianist Nelson Goerner, geen onbekende op de Nederlandse podia, heeft nu, midden 40, al een flinke discografie op zijn naam. Maar Beethoven stond daar nog niet bij.
De grote 'Hammerklaviersonate' waarvan hij twee jaar terug in het Concertgebouw een indringende interpretatie gaf, is nu op de plaat verschenen, samen met de Bagatelles op. 126. Goerner bewijst hier opnieuw zijn meesterschap, met glashelder en uiterst genuanceerd spel, waarmee hij de lyrische en de hemelbestormende aspecten van Beethovens muziek op een bewonderenswaardige manier met elkaar verbindt. Uit zijn spel spreekt kracht en intensiteit, en toch weet hij overdaad en hardhandigheid verre van zich te houden. In de Bagatelles, die in weerwil van hun naam niet echt klein bier zijn, laat Goerner de charme en bevalligheid iets meer op de voorgrond treden, maar zonder de voor Beethoven zo kenmerkende weerbarstigheid te veronachtzamen.
© Frits van der Waa 2016
