de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 20 december 2016
Vader en zoon Adams boeien met fantasie en associatievermogen
Haydn, Adams en Adams, door het St. Lawrence String Quartet. 17 december, Muziekgebouw, Amsterdam.
Doorgaans valt het niet mee om een zoon van een beroemde vader te zijn. Samuel Adams, zoon van de vermaarde componist John Adams, heeft daar zo te horen weinig last van. Adams senior (69) staat dit seizoen centraal bij de Zaterdagmatinee, maar van Adams junior (30) is hier nog niet veel te horen geweest. Zaterdag stonden vader en zoon beiden op de lessenaar bij het St. Lawrence String Quartet, dat optrad in het Amsterdamse Muziekgebouw.
De familiegelijkenis is niet sterk. Dat de beide Adamsen zich van een min of meer tonaal idioom bedienen is anno 2016 weer heel gewoon.
De noten in Sams String Quartet in Five Movements zijn spaarzaam, tastend welhaast. Melodietjes worden omhuld door vreemde schaduw- en bijklanken. De klank wordt vertekend met microtonen en glissandi, iets wat vader Adams niet gauw zal doen. Er schemeren vreemde reminiscenties aan bestaande muziek doorheen. Met dat al blijft dit verfijnde, introverte kwartet meer dan twintig minuten lang boeien.
In zijn Tweede Strijkkwartet uit 2014 speelt Adams senior curieus genoeg ook duidelijk leentjebuur, in dit geval bij Beethoven. Niet alleen zijn de motieven ontleend aan twee van diens pianowerken, ook de sound is onmiskenbaar klassiek. Alleen zijn de harmoniewisselingen onverwachter en ligt aan de muziek de pulserende stroom van vele nootjes ten grondslag die de postminimalist Adams kenmerkt. Aan fantasie en associatievermogen schort het de componist niet, maar zoals wel vaker laat hij die erg driftig de vrije loop. De twee omlijstende Haydn-kwartetten waren wat dat betreft oases van rust, waarin het kwartet eens te meer liet horen dat het tot de internationale top behoort.
© Frits van der Waa 2016
