de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 29 januari 2019
24 tegenstemmen bij Bach
24Preludia, door Frederique Lucanet en Gerrie Meijers. 27/1, Orgelpark, Amsterdam.
Een spel van hoor en wederhoor ontvouwde zich zondag in het Orgelpark, de avontuurlijkste concertzaal van Nederland. Alle 24 preludes uit Bachs Wohltemperierte Klavier, de muziekbijbel voor iedere klassieke toetsenspeler, werden geflankeerd door vers geschreven tegenstukken van Nederlandse componisten.
De initiatiefnemer van het marathonconcert, pianiste Frederique Lucanet, nam het nieuwe werk voor haar rekening, terwijl Gerrie Meijers, hooggezeten op het barokorgel, de Bach-preludia voor haar rekening nam.
Dat geen enkele componist kon tippen aan Bach was voorspelbaar, maar het leverde hoe dan ook een avontuurlijk concert op, plus een aardige dwarsdoorsnede van het vaderlands componeren. Sommige toondichters gingen op hun eigen manier aan de haal met Bachs noten of namen er een loopje mee. Er was een Bach-tango, een Bach-boogie en een Bachversnipperaar, maar ook klonken er bedachtzame bespiegelingen over Bach-akkoorden of -melodieën.
Kampioen bondigheid was Jacques Bank, die in amper een minuut echo's van Bach en Bartók verknoopte. Baldadigheid was troef bij Boudewijn Tarenskeen, die beide musici elkaar in een duel liet bestoken met een spervuur van noten.
Hier en daar verried enige stroefheid dat niet alle nieuwe noten volledig bezonken waren, maar aan Lucanets inzet voor haar componisten viel niet te twijfelen. Minder bekende grootheden als Morris Kliphuis en Allan Segall leverden sprankelende stukken met rake noten. Bij Christina Viola Oorebeek en Calliope Tsoupaki stond klankschoonheid voorop. En diverse composities kunnen ook zonder Bach op eigen benen staan, zoals de omtrekkende beweging van Roderik de Man, de met riffs gelardeerde neobarok van Maarten van Norden en de Fanfare van Louis Andriessen die het optreden in- en uitluidde.
© Frits van der Waa 2019
