de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 27 mei 2019
Hannigan geeft Stravinsky souplesse en charme
The Rake's Progress, opera van Stravinsky, door Ludwig, Cappella Amsterdam en solisten o.l.v. Barbara Hannigan. 23/5, Concertgebouw, Amsterdam.
'Mijn God, een spoor van gespleten hoeven!' Pas na driekwart opera krijgt Tom Rakewell, de hoofdpersoon van Stravinsky's The Rake's Progress, in de gaten dat Nick Shadow, die hij aanzag voor een brave dienaar, eigenlijk een heel andere identiteit heeft.
Het publiek in het Concertgebouw is donderdag getuige van Toms geleidelijke ondergang, semi-scenisch gespeeld door een cast van jonge, getalenteerde zangers. Ze hebben alle zes deelgenomen aan Equilibrium, het coachingsproject van sopraan Barbara Hannigan, die als dirigent bijdraagt aan de uitvoering, die in een aantal Europese steden wordt herhaald.
Stravinsky's opera speelt in de 18de eeuw, en gedraagt zich daar ook naar, maar de 20ste eeuw schemert door alle kieren heen. Hannigan leidt het orkest Ludwig door de partituur, waarbij ze zowel de weerbarstige als de welluidende aspecten souplesse en charme verleent. Het volume van de zangers dringt de instrumenten helaas wat naar de achtergrond. Ook is de akoestiek van de Grote Zaal niet de meest ideale voor Stravinsky's muziek, die floreert bij puntigheid en precisie.
Maar wat een genoegen om tenor Gyula Rab het voortdurende onbehagen van Tom Rakewell te horen verklanken, dat pas wijkt wanneer hij in het laatste bedrijf waanzinnig geworden is. Douglas Williams is een even krachtige als sinistere Shadow, en Sofie Asplund, de standvastige geliefde Ann Trulove, heeft een ranke, maar pregnante en expressieve sopraanstem. Feestelijk zijn bijdragen van Marta Swiderska, als de vrouw met de baard, James Way als de veilingmeester en niet te vergeten Cappella Amsterdam als de hoeren, stedelingen en gekken die deze opera bevolken.
© Frits van der Waa 2019