de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 23 december 2019
Glansrol voor honderdkoppig Koor Toonkunst
Weihnachtsoratorium van J.S. Bach, door het Rotterdams Philharmonisch Orkest o.l.v. Jos van Veldhoven. 19/12, De Doelen, Rotterdam.
Voor Nathalie Stutzmann, de altzangeres die zich inmiddels doet gelden als dirigent, moet het een nare tegenvaller zijn geweest dat haar rol als artist-in-residence bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest door ziekte beperkt is gebleven tot drie concerten in november. Voor het orkest trouwens ook. Dat wist voor zijn uitvoeringen van Bachs Weihnachtsoratorium van vorige week niettemin een uitstekende vervanger te vinden.
Jos van Veldhoven, die vijfendertig jaar lang artistiek leider van de Nederlandse Bachvereniging was, moet een recordaantal Bachkilometers op de teller hebben. Toch zal hij niet dikwijls een koor met de omvang van het honderdkoppige Philharmonisch Koor Toonkunst Rotterdam tegenover zich hebben gehad. Voorafgaand aan het concert wees hij op de gewichtige traditie van dit gezelschap, dat in 1829 werd opgericht en in 1870 meewerkte aan de eerste Nederlandse uitvoering van de Mattheüspassie.
De glansrol was dan ook weggelegd voor het koor, dat in de vele jubelmuzieken en koralen een machtig doch genuanceerd geluid ontplooide. In de drie uitgevoerde delen van het oratorium kwam een belangrijk deel van de aria's toe aan Sophie Harmsen, een Canadese alt met een prachtig en natuurlijk, maar in de laagte niet zeer dragend geluid. Even welluidend, maar forser klonk de bijdrage van bas Leon Košavic, terwijl bij tenor Kenneth Tarver en sopraan Elizabeth Watts soms een lichte overspannenheid te bespeuren viel.
Onder de trefzekere en immer aandachtige leiding van Van Veldhoven glorieerde het orkest, zowel in de intiemere passages, waaronder heerlijke hobokwartetten, als in de robuustere delen met pauken en trompetgeschal.
© Frits van der Waa 2019
