Sinds september 2008 ligt De Wittgensteins van Alexander Waugh – door mij vertaald – in de boekwinkels.
In oktober 2014 verscheen alweer de zevende druk (€ 15,-). In deze editie zijn alle intussen aangetroffen fouten en foutjes verbeterd.
Max Pam vindt De Wittgensteins het beste boek van 2008 !
Lees een voorproefje van mijn vertaling.
Lies Schut schrijft in De Telegraaf van 28 december 2008:
"Muziekjournalist Frits van der Waa vertaalde Waughs lijvige werk. Met wisselend succes, helaas. De Britse ironie in het oorspronkelijke werk gaat
voor een deel verloren door in het Nederlands te plechtstatige taalgebruik. Wie de vertaler van zich af weet te schudden, zal echter veel plezier beleven."
In zijn positieve, maar toch flink kritische bespreking in de NRC van 26 september 2008 schrijft Bas Heijne:
"Het boek van Waugh wil in de eerste plaats een kroniek zijn van een familie die zich noodgedwongen een weg baant door
de verschrikkingen van de 20ste eeuw. Hij heeft weinig oog voor de betekenis van die familie. [...] Dat The House of
Wittgenstein toch gewicht heeft, is te danken aan zijn trefzekere oog voor het menselijke detail, zijn overduidelijke fascinatie voor de
manier waarop zijn onwereldse personages zich verzetten tegen de machten die op hun vernietiging uit zijn."
Sander Pleij schrijft in zijn bespreking in Vrij Nederland van 20 september:
"Dit overdadige en vermakelijke boek zit vol grappen, anekdotiek, psychologie met een natte vinger in de lucht, snedige formuleringen,
literaire technieken, couleur locale, geschiedenis en analyse. Het is een good read, ook al is het af en toe wat veel 'er wordt wel gezegd dat'
en gebruikt Waugh soms doorzichtige literaire foefjes om de boel te dramatiseren."
Uit de bespreking in Trouw
van 13 september door Co Welgraven:
"[...] het nieuwste boek van de Britse musicoloog Alexander Waugh [...] is een drietrapsraket. In de eerste plaats
is het een biografie van Paul Wittgenstein, de eenarmige pianist, en – in mindere mate – van de filosoof Ludwig.
Daarnaast is het een familiegeschiedenis van de Wittgensteins die met onwaarschijnlijk veel rampspoed te maken hebben gehad.
En tenslotte wordt dat familiedrama geschilderd tegen de achtergrond van de turbulente geschiedenis van Oostenrijk in de
eerste helft van de twintigste eeuw.
Afzonderlijk gezien zijn ze niet grensverleggend – het meeste is wel bekend – maar bij elkaar vormen de biografieën,
het familiedrama en de historie van het land en zijn hoofdstad een onvoorstelbaar en opwindend verhaal van een aristocratisch,
intellectueel en puissant rijk geslacht te midden van een van de roerigste periodes in de wereldgeschiedenis. Op die geschiedenis
hebben de Wittgensteins misschien geen grote invloed gehad, ze zijn er wel door getekend, en Alexander Waugh laat dat prachtig zien."
Welgraven omschrijft het boek ook als een "mooi vertelde (en goed vertaalde) geschiedenis".
In Elsevier, ook van 13 september, schrijft Irene Start niets over de vertaling, maar is wel positief over het boek:
"Over de Wittgensteins verschenen eerder biografieën, maar niet eerder zo'n gedetailleerde als
De Wittgensteins. Schrijver Alexander Waugh tekende hun geschiedenis op onderkoeld Britse wijze op. [...]
De schrijver schaamt zich er gelukkig niet voor na al te wijdlopige betogen zowel zichzelf als de lezer bij de les te roepen.
Op die momenten is het relaas precies wat een biografie moet zijn: accuraat, maar ook indiscreet, grappig en scherp."
Zie ook de bespreking in De Standaard
Zie voor Engelse besprekingen:
www.dailymail.co.uk
www.independent.co.uk
The Lebrecht Weekly
Waugh speelt linkshandig op YouTube:
www.youtube.com/watch?v=hKux2yqvsjw
|
