Lichtvoetig programma van
Theaterorkest
Nederlands Theater Orkest: Van den Booren, Bon. Solisten: Els
Zomerdijk, Robin Park, Kees van Hees, Steph Breukel. Verteller:
Rein Edzard. Regie: David Prins. Muzikale leiding: Jules van
Hessen.
Het Nederlands Theater Orkest, nauwelijks twee jaar oud, timmert
stevig aan de weg. Het professionele, doch ongesubsidieerde
gezelschap draait zijn hand evenmin om voor collectieve
schnabbels als voor "een onderzoek naar de theatrale waarde van
musici op een podium", onder de titel Zie Muziek. Dat is
een hele mond vol, vooral als de eerste aflevering uit deze serie
theaterconcerten weinig meer blijkt dan een muzikale
kindervoorstelling. Een geslaagde, dat wel.
Het concert bestaat uit twee onderdelen: Jo van den Boorens
operaatje Nu noch, naar de gelijknamige 14de-eeuwse
klucht, en Eriks wonderbaarlijke reis, een muzikale
vertelling naar Godfried Bomans van Willem Frederik Bon.
Lolbroekerij en lichtvoetige parabel, beiden voorzien van
toepasselijke, niet al te diepgravende muziek.
In Nu noch heeft regisseur David Prins geprobeerd om ook
de musici in de handeling te betrekken. Zijn pogingen doen wat
geforceerd aan: het twistende echtpaar komt tijdens een wilde
achtervolging in de clinch met dirigent Jules van Hessen, en de
vredebrengende priester wordt onverhoeds vanachter een xylofoon
vandaan geplukt. Maar verder blijft het theatrale aandeel bij wie
het hoort: in handen van de vier zangers, die hun gechargeerde
typetjes met plezier op het toneel zetten. Pretentieloos, maar
onderhoudend, want slapstick is immers van alle tijden.
De personages in Eriks wonderbaarlijke reis worden, net
als in Prokofjevs Peter en de wolf, uitgebeeld door
verschillende instrumenten. De "theatrale" rol van de musici is
dus al meegecomponeerd, en daar is hier wijselijk niets aan
toegevoegd. Ee door het orkest wandelende verteller neemt het
verhaal voor zijn rekening. Zijn slecht functionerende draadloze
dasspeld-microfoon produceerde de enige wanklanken in deze
uitvoering. Het Nederlands Theater Orkest laat degelijk en
gedisciplineerd spel horen, ondersteund door eenvoudige, maar
sfeerverhogende belichting.
Voor het komende seizoen heeft het Nederlandse Theater Orkest
twee producties met muziek uit de jaren twintig op stapel staan:
een programma waarin zwijgende Franse films worden begeleid met
de originele muziek, en een enscenering van drie kleine
kameropera's van Darius Milhaud. In het seizoen daarna kondigt
het orkest een voortzetting aan van het nu aangezwengelde Zie
Muziek-project, waarin met behulp van film en belichting "een
verdergaande visualisering van muzikanten en hun muziek" wordt
nagestreefd. Weer zo'n mooie formulering; dat kan nog van alles
worden.
© Frits van der Waa 2006
|
