Niets, of
zoiets
...Ohne Grenze und Rand.... festival rond Klaus Huber.
Openingsprogramma door het Leonardo Quartett en het Kamerkoor
Nieuwe Muziek o.l.v. Huub Kerstens. Beurs van Berlage,
Amsterdam.
De ontkenning is een boeiende stijlfiguur, waar je heel
suggestieve dingen mee kunt doen.
Kijk wat er gebeurt als ik dit opschrijf:
Geen toon
geen klank
geen doel
geen zin.
Het lijkt zowaar poëzie. Een geordende constructie
bovendien, met respect voor taalregels.
Maar merk op dat er eigenlijk nog niets gezegd is.
Het wordt pas mededeelzaam als je er iets bevestigends op laat
volgen:
Muziek.
Bluf blijft het, maar het gaat ten minste ergens naartoe.
Op deze manier ongeveer gaat de Zwitserse componist Klaus Huber
te werk - met dit verschil dat hij aan dat laatste regeltje
steeds maar niet toekomt. Dat mag de toehoorder zelf
invullen.
Met geen publiek?
Zou de Stichting Gaudeamus voor het donderdag begonnen, vijf
concerten omvattend Huber-retrospectief, dat vandaag en morgen
zijn ongetwijfeld oervervelende voortzetting vindt in het
Stedelijk Museum, de Beurs van Berlage en de IJsbreker, nog
andere aanleidingen hebben geweten dan de "65ste verjaardag" van
de reeds in 1924 geboren componist?
Geen idee.
© Frits van der Waa 2006
