Just for fun, I had Google Translate do a translation as well as a Dutch-English re-translation of Gormenghast's very first paragraph. GT recently announced a big improvement in quality. The results, shown below, are still bewildering.

Voor de grap heb ik Google Translate losgelaten op de eerste alinea van Gormenghast - zowel op het origineel als op mijn eigen vertaling. Hoewel GT recentelijk aan kwaliteit gewonnen schijnt te hebben, zijn de resultaten nog steeds bedroevend.

ORIGINAL THE HALL OF THE BRIGHT CARVINGS Gormenghast, that is, the main massing of the original stone, taken by itself would have displayed a certain ponderous architectural quality were it possible to have ignored the circumfusion of those mean dwellings that swarmed like an epidemic around its outer walls. They sprawled over the sloping earth, each one half way over its neighbour until, held back by the castle ramparts, the innermost of these hovels laid hold on the great walls, clamping themselves thereto like limpets to a rock. These dwellings, by ancient law, were granted this chill intimacy with the stronghold that loomed above them. Over their irregular roofs would fall throughout the seasons, the shadows of time-eaten buttresses, of broken and lofty turrets, and, most enormous of all, the shadow of the Tower of Flints. This tower, patched unevenly with black ivy, arose like a mutilated finger from among the fists of knuckled masonry and pointed blasphemously at heaven. At night the owls made of it an echoing throat; by day it stood voiceless and cast its long shadow.

Google Translate ENG>DUTCH De hal van het BRIGHT GRAVURES Gormenghast, dat wil zeggen, de belangrijkste groeperen van de originele stenen, genomen door zelf zou hebben getoond een zekere zware kwaliteit van de architectuur was het mogelijk om de circumfusion van die betekenen woningen die zwermden als een epidemie rond zijn buitenmuren hebben genegeerd. Ze languit over de glooiende aarde, ieder de helft weg over zijn buurman tot, terug bij het kasteel wallen gehouden, de binnenste van deze greep op de grote muren, zich vastklemmen krotten daaraan graag limpets aan een rots. Deze woningen, door de oude wet, werden toegekend dit chill intimiteit met het bolwerk dat boven hen opdoemde. Over hun onregelmatige daken door de seizoenen, de schaduwen van de tijd gegeten steunberen, gebroken en verheven torentjes, en vooral enorm van alles, de schaduw van de Toren van vuurstenen zou vallen. Deze toren, ongelijk opgelapt met zwarte klimop, ontstond als een verminkte vinger uit de vuisten van de knokkels metselwerk en wees godslasterlijk in de hemel. 'S nachts de uilen maakte daarvan een echo van de keel; per dag stond stemloze en wierp zijn lange schaduw.

VERTALING DE ZAAL DER VLAMMENDE SNIJWERKEN Gormenghast, dat wil zeggen, het oorspronkelijk massief van samengebald steen, zou op zichzelf beschouwd een zwaarwichtig soort architectonische kwaliteit aan de dag gelegd hebben, mits men de ogen had kunnen sluiten voor de gordel van schamele hutten die als een epidemie om de buitenwal wemelden. Ze lagen ordeloos verspreid over het hellende terrein, elke hut wat hoger dan de vorige, tot de binnenste kotten door de borstwering in hun opmars gestuit werden en zich aan de hoge muren vastklampten, als zeeslakken aan een rots. Die kille verbintenis met de vesting die boven hen opdoemde ging terug op een oud privilege. Over hun onregelmatige daken trokken, jaar in, jaar uit, de schaduwen van door de tijd aangevreten schoormuren, van vervallen en verheven pinakels, en, het meest ontzagwekkend van al, de schaduw van de Vuurstenen Toren. Ongelijkmatig bedekt met zwarte klimop, stak de toren als een verminkte vinger omhoog tussen vuisten van knokkelig metselwerk en wees godslasterlijk naar de hemel. 's Nachts maakten de uilen hem tot een galmende keelholte; overdag bleef hij stom en wierp zijn lange schaduw.

Google Translate DUTCH>ENG HALL OF FLAMING CARVINGS Gormenghast, ie, the originally solid mass of compressed stone, would be considered in itself a weighty kind architectural quality have made the day, if one could ignore the belt of flimsy shelters as an epidemic swarmed the outer embankment. They were disorderly scattered on the sloping terrain, each cabin higher than the last, until the inner kotten the parapet were arrested in their march and clung to the high walls, as sea snails on a rock. Those chilly relationship with the fortress that loomed above them went back to an ancient privilege. Covered their irregular roofs, year in, year out, the shadows eaten buttresses by the time of expiry and lofty pinnacles, and the most awesome of all, the shadow of the Flint Tower. Unevenly covered with black ivy, put the tower as a mutilated finger up between fists of knuckled masonry and be blasphemous to heaven. Night owls made him a resounding pharynx; by day he remained mute and cast its long shadow.

Back to 'Peake'